สมัยทำงานที่พัทยา เคยถูกส่งไปเปิดโรงแรมฮิลตัน 6 แห่งที่เนปิดอว์ [Nay Pyi Taw] ของพม่า ตอนนั้นไปอยู่ 6 เดือน จำได้ว่าเดือนแรกที่อยู่ที่นั่นทรมานมาก อยากกลับพัทยาแบบด่วนที่สุด เพราะตั้งแต่สนามบินเลย มันเงียบมาก เงียบสุด ๆ แบบไม่มีร้านอะไรเลยไม่มีดิวตี้ฟรี ดีนะที่มีเพื่อนไปด้วยคือพี่เมย์ Weerawan Techapatikul ไม่งั้นคงร้องกลับอย่างเดียวเป็นที่แน่นอน
คราวนี้เพราะ Big points ของแอร์เอเชีย เลยลองจองดู ฮ่องกง บาหลี เซินเจิ้น เชียงใหม่ ไม่ว่างเลย ลองเคาะย่างกุ้ง โหว่างซะงั้นเลยจองแบบไม่ได้เตรียมอะไรทั้งสิ้น คิดอย่างเดียวว่าถ้าเพื่อนที่อยู่ที่โน่นไม่ว่างก็คือต้องเที่ยวคนเดียวเท่านั้น
น้องมิ้นท์ น้องคนสวยเปิดคลินิกอยู่ที่นั่น เคยชวนเราหลายครั้ง รับปากแต่ก็ไม่เคยไปสักที ครั้งนี้เลยเสี่ยงไปหาน้อง ดีใจที่น้องอยู่ แต่น่าตื่นเต้นเข้าไปอีกเมื่อทราบว่าช่วงที่ไปนั้น [16-18 เมษายน] ตรงกับวันสงกรานต์ของเค้าพอดี รู้จักกันไหมครับเทศกาล Thingyan สาดกันสนั่นเลยทีเดียวเพราะวันที่ 16 เป็นวันสุดท้ายที่สาดกันสนั่นเป็นผลให้ห้างร้านเธคผับทุกอย่างทุกที่ ปิดหมด อยากจะกรี๊ดดดดดด
วันแรก ที่สนามบินย่างกุ้งเหงื่อแตกเลยเพราะไม่ได้แลกเงินไปสักนิด เหตุผลคือจะไปกดเงินออกมาเลยจากตู้เอทีเอ็มที่สนามบิน อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงสมัยไปทำงานที่เนปิดอว์ มันทำแบบนี้ได้สะดวกดี ผลปรากฏว่าผ่านไป 3 ตู้ก็กดไม่ได้เพราะหน้าจอขึ้นมาเหมือนกันคือให้ติดต่อธนาคารเจ้าของบัตร แม้จะเลือกตู้ที่มีสัญลักษณ์วีซ่ามาสเตอร์แล้วก็ตาม ดีใจที่ไม่ท้อ 555 ลองตู้ที่ 4 ปุ๊บก็กลายเป็นเศรษฐีขึ้นมาทันตาเห็น กดมาปุ๊บ 300,000 จ๊าด เฮ่อโล่งอกไป ได้เงินมาเสร็จเดินออกมาซื้อซิมพม่าทันที หนนี้เลือกของ Telenor [ค่ายเดียวกับดีแทคบ้านเรา] โทรได้เล่นเน็ตได้ด้วย เข้าโฮสเทลที่จองเองผ่าน Booking.com แล้วเรียกแท็กซี่ไปหามิ้นท์ที่บ้าน ที่นี่มีแท็กซี่เยอะดี ต่อรองราคาหน่อยก็ปรื๋อเลยเค้าขับเปรี้ยวกันได้ใจมากนะครับ
พอถึงบ้านมิ้นท์ก็สังสรรค์กันตามประสา ดีใจที่ได้เจอเพื่อนใหม่ของมิ้นท์คือ บี กับ เบ็น [ชาวพม่าแต่ไปอยู่ที่สิงคโปร์เพิ่งกลับมาเยี่ยมเพื่อน ๆ พอดี] หลังจากบ้านมิ้นท์ก็ต่อด้วยมื้อค่ำที่ร้าน Singapore Kitchen จะบอกว่าอาหารอร่อยดี เป็นแบบที่ชอบเลยคือรสจัด ได้รสแบบจัดจ้าน ยิ่งต้องดื่มกับเมียนมาร์เบียร์แล้วนิจะดีมาก พอกินเสร็จเพื่อนก็ขับมาส่งที่โฮสเทลเล็ก ๆ ใจกลางย่างกุ้งคืนนนอนเองคนเดียวในห้องแบบรวมที่มีอีก 3 คนนอนด้วย ให้ความรู้สึกแบบแบ็กแพ็คเกอร์อย่างหนักหน่วงมาก
วันที่สอง ตื่นเช้าเดินสำรวจบริเวณรอบ ๆ โฮสเทลแล้วไปพระมหาธาตุเจดีย์ชเวดากอง พระธาตุประจำปีของทุกคนที่เกิดปีมะเมีย ทั้ง ๆ ที่มิ้นท์เตือนแล้วแต่ไม่เชื่อ และคิดว่ากว่าจะได้มาอีกก็คงอีกนาน เลยตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปเลยจ้า ผลปรากฎว่าคนแน่นล้นเบียดแน่นสุดชีวิต ทำให้พลาดโอกาสเดินทำมิวสิคดังสมัยละคร ‘รักเดียวของเจนจิรา’ ดังเลย
บ่าย ๆ ไปกินข้าวร้านของคนไทยร้านนึง อยู่ตรงข้ามกับร้าน Singapore Kitchen เลย บรรยากาศน่านั่ง สั่งอาหารมาหน่อยเบ็นก็ตามมาสมทบ เสร็จแล้วก็ไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ ก็อะนะจิบเบียร์กันตามประสา [อีกแล้ว] 555 มีภาพบางส่วนอยู่ใน Instagram ของซันเองนะครับ ตามไปดูได้ที่ www.instagram.com/Treamprom
ตอนค่ำเพื่อน ๆ พาไปกินสุกี้ร้านดังของย่างกุ้ง Shwe Kuang Hot Pot อยู่แถว People Park & Square Compound ก็อร่อยดีนะ เป็นฮอตพอตแนวจีนเสฉวนที่เราชอบพอดี กินเสร็จก็ไปต่อที่โฮสเทลของเพื่อนอีกคนอยู่ใกล้ ๆ กัน พบว่าเป็นโฮสเทลที่ดีกว่าเราแฮะ มีล็อบบี้อยู่บนชั้น 8 เห็นวิวแม่น้ำด้วย ห้องก็ถูกสะอาดด้วย วันหลังต้องมานอนที่นี่แหละ Backpacker Bed & Breakfast Yangon ขากลับดึกแล้วเบ็นเดินออกมาส่งที่ถนนพร้อมเรียกแท็กซี่ให้ เรากลับพรุ่งนี้เบ็นกลับสิงคโปร์อีกวัน
วันที่สาม ตื่นเช้ามินท์กับเบ็นมารับไปไหว้เทพทันใจและเทพกระซิบแล้วก็ไปส่งแอร์พอร์ต ที่แอร์พอร์ตก็นั่งเขียนโปสการ์ดถึงตัวเองตามระเบียบฮะ 555
ทริปนี้เป็นทริปที่สั้นก็จริง แต่เราก็ไปสถานที่ที่เราตั้งใจไว้ได้ครบนะ เป็นอีกหนึ่งเมืองที่ไม่เคยไปแล้วได้ไปในปีนี้ ดีใจที่ได้เพื่อนเพิ่ม ควีนบีกับเบ็น อยากให้มากรุงเทพฯ จะได้พาเที่ยวมั่ง สำหรับทริปพม่า เงิน 300,000 ใช้ไม่หมดจ้า พบว่าที่พม่าอะไรก็ไม่ได้แพงนะ เราเองก็ไม่ค่อยอยากซื้ออะไรมากมายและคิดว่าน่าจะหมดไปกับเมียนมาร์เบียร์มากที่สุด 555 คิดแล้วขำ
ขอขอบคุณ เพื่อน ๆ ที่ทำให้ทริปนี้มีสีสัน ไม่เหงา น้องมิ้นท์ เบ็น ควีนบีและซิงเทียนนะ
